Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

ΚΕΕΡΦΑ: ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΔΕΥΤΕΡΑ 8/1- ΤΡΙΤΗ 9 /1

Κυριακή, 07/01/2018 - 11:30
ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 8/1 ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ 8.30πμ
ΤΡΙΤΗ 9 /1 ΕΦΕΤΕΙΟ (λ.Αλεξάνδρας και Λουκάρεως) 8.30πμ
Καταθέτουν οι μάρτυρες της Πολιτικής Αγωγής Γ.Πίττας και ακολουθούν
μεταξύ άλλων ο Δ.Χριστόπουλος, ο Π.Γκαργκάνας και Θ.Διαβολάκης
ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ


Η δίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής το 2018 θα βρεθεί στο επίκεντρο των εξελίξεων καθώς ολοκληρώνεται η διαδικασία της εξέτασης των μαρτύρων της πολιτικής αγωγής το Γενάρη και θα μπει στη τελική ευθεία με τη φάση των αναγνωστέων εγγράφων, προβολής βίντεο κλπ. Το 2018 η δικαιοσύνη θα κληθεί να αποφασίσει μετά τον καταιγισμό αποδεικτικού υλικού και των συγκλονιστικών καταθέσεων των μαρτύρων για τη φυλάκιση των νεοναζί δολοφόνων του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν.

Ήδη κατέθεσαν ο Δημήτρης Κουσούρης, πανεπιστημιακός, θύμα φασιστικής επίθεσης από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας και η Ελένη Τάκου,

συντονίστρια του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας μεταξύ 2012-2015, δίνοντας την εικόνα των εγκληματικών ενεργειών της νεοναζιστικής συμμορίας, την εμπλοκή ηγετικών στελεχών της στις επιθέσεις, τον κεντρικά οργανωμένο και σχεδιασμένο χαραχτήρα των ρατσιστικών επιθέσεων.

Η χρονιά ξεκινάει με την κατάθεση του Γιώργου Πίττα, δημοσιογράφου της Εργατικής Αλληλεγγύης, ο οποίος είχε δεχτεί επίθεση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής στη προηγούμενη περίοδο που το ναζιστικό μόρφωμα προσπαθούσε να επιβάλει το τρόμο των ταγμάτων εφόδου βάζοντας στο στόχαστρο την περιοχή της Κυψέλης αλλά και αριστερούς αγωνιστές που διακινούσαν την εργατική αλληλεγγύη. Θα ακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Χριστόπουλος, πανεπιστημιακός και πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (FIDH), Ο Πάνος Γκαργκάνας, διευθυντής της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη και ο Θανάσης Διαβολάκης, μέλος του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ και πρώην δημοτικός σύμβουλος Πειραιά.

Όλοι κι όλες στο πλευρό των μαρτύρων της Πολιτικής Αγωγής. Καλούμε σε μαζική προσέλευση στις επόμενες δικάσιμους τη Δευτέρα 8/1 στις Φυλακές Κορυδαλλού και την Τρίτη 9/1 στο Εφετείο.

Καθώς πλησιάζει η πέμπτη επέτειος από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στις 17 Γενάρη 2013 στα Πετράλωνα δίνουμε τη μάχη για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα πέσει στα μαλακά η εγκληματική συμμορία των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής αλλά θα πάνε φυλακή για πάντα.

Λαική Ενότητα: Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα της απεργίας Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη Κάτω τα χέρια από τα κοινωνικά επιδόματα

Κυριακή, 07/01/2018 - 10:30
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Λαικής Ενότητας:

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ έχει προαναγγείλει ότι αμέσως μετά τις γιορτές θα φέρει για ψήφιση τα μέτρα που έχει συμφωνήσει εν όψει της τρίτης αξιολόγησης.

Έτσι μετά την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του κατώτατου μισθού και τον καθορισμό κατώτατου μισθού δύο ταχυτήτων, τη μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης, την αύξηση των ομαδικών απολύσεων και την κατάργηση της προέγκρισής τους από το Υπουργείο Εργασίας, έρχεται και η επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας.

Με τη διάταξη που θα έρθει στη Βουλή κανένα Πρωτοβάθμιο σωματείο και ιδιαίτερα αυτά που είναι Πανελλαδικής εμβέλειας δεν θα μπορεί να εξαγγείλει απεργιακή κινητοποίηση. Μέχρι σήμερα υπήρχε η δυνατότητα την απεργιακή κινητοποίηση να την εξαγγείλει είτε η Γενική Συνέλευση με μικρότερο ποσοστό για απαρτία είτε το Διοικητικό Συμβούλιο ιδιαίτερα στις περιπτώσεις σωματείων Πανελλαδικής εμβέλειας.

Αυτό ήταν ένα μέρος απ’ αυτά που προέβλεπε και το αλήστου μνήμης άρθρο 4 τη δεκαετία του 80 που βρήκε απέναντί του όλους τους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή και η συνέχεια θα έχει να κάνει και με ότι άλλο προέβλεπε τότε το άρθρο αυτό. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι το άρθρο 4 του νόμου 1365/83 όριζε ότι το 1/10 των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης μπορούσε με υπογραφές να αναστείλει την απεργιακή κινητοποίηση που αποφασίστηκε η οποία για να γίνει θα έπρεπε πλέον να συγκληθεί νέα Γενική Συνέλευση.

Εκτός από το θέμα της απεργίας με διατάξεις στο επικείμενο πολυνομοσχέδιο προωθούνται οι απαράδεκτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και λαϊκής περιουσίας και για οφειλές προς το δημόσιο και προς τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς και για μια ακόμη φορά μειώσεις – συρρικνώσεις κοινωνικών επιδομάτων.

Απέναντι σ’ αυτά απαιτείται άμεση αγωνιστική πολιτική απάντηση και αγωνιστική απάντηση εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και όλων των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται.

Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, πρώτα απ' όλα τις τριτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες και όλο τον κόσμο της εργασίας να αντιδράσουν αγωνιστικά στο σφαγιασμό του δικαιώματος της απεργίας με δυναμικές, μαζικές και ενωτικές απεργιακές κινητοποιήσεις που θα συνοδεύονται με διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια και πορείες σε όλη την Ελλάδα.

Τέλος είναι απόλυτα αναγκαία η συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου όλων, χωρίς εξαίρεση, των πραγματικά αριστερών και αντιμνημονιακών δημοκρατικών δυνάμεων, που θα εμπνεύσει νέους αγώνες και θα δώσει νέα ελπίδα στο Λαό και στη νεολαία.

Στο ERTopen- Mind με τον Νικόλα Τζαβάρα σήμερα Κυριακή 7 Ιανουαρίου στις 11-12 το πρωί:

Κυριακή, 07/01/2018 - 08:03
"ERTopen-Mind"
Η εκπομπή της ERTopen που δίνει μικρόφωνο στις ευπαθείς ομάδες του ιδιαίτερου πληθυσμού με σκοπό να αφυπνίσει συνειδήσεις, να ιάσει αντιλήψεις και να αποσφραγίσει τα ώτα της κοινωνίας γύρω από τα προβλήματα των ΑμεΑ. Πλούσιο ενημερωτικό μαγκαζίνο με ειδήσεις από την Ελλάδα και τον έξω κόσμο.


Την Κυριακή 7 Ιανουαρίου στις 11-12 το πρωί στην EΡΤopen, στην πρώτη εκπομπή "ERTopen- Mind" του έτους, θα έχουμε την χαρά και την τιμή να μιλήσουμε τηλεφωνικά με τον "Συνήγορο των ΑμεΑ" κ. Μπαρδάκη Ανδρέα, με τον οποίο θα συζητήσουμε για τις αδικίες που προκαλούνται από το νέο ενιαίο πίνακα προσδιορισμού του ποσοστού αναπηρίας. Κατηγορίες χρόνιων και βαρέων αναπηριών κινδυνεύουν με την ελάχιστη ή καθόλου αποζημίωση.

Εμβρόντητο το Παν-αναπηρικό Κίνημα παρακολουθεί με απόγνωση τις νέες θηριωδίες της κυβερνητικής πολιτικής που έρχονται να βλάψουν -σαφώς- γι'ακόμη μια φορά, την αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής των ΑμεΑ. Φορολογικό "τσουνάμι" ετοιμάζεται να πλήξει, ελεύθερους επαγγελματίες και μισθωτούς τη νέα χρονιά. Περισσότεροι από 1,4 εκ. αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες, θα αναγκαστούν να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους. Κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, βοήθημα ή ένα ακόμη τέχνασμα της κυβέρνησης για χιλιάδες πολίτες που το δικαιούνταν; 



Συντονιστείτε στο ελεύθερο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα της www.ertopen.com/radio ή στο www.live24.gr
Το πρόγραμμά αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο.
Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5
Στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία καθώς και από διάφορους άλλους σταθμούς στην Ελλάδα.

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045


Καλή ακρόαση!

Αυξημένος ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που τρώνε συχνά σαλάμια, λουκάνικα και μπέικον

Σάββατο, 06/01/2018 - 21:00
Οι γυναίκες που συχνά τρώνε σαλάμια, λουκάνικα, μπέικον και άλλα επεξεργασμένα κρέατα, κινδυνεύουν περισσότερο από καρκίνο του μαστού, ιδίως αν έχουν πλέον εμμηνόπαυση, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική μελέτη. Όσο αυξάνεται η κατανάλωση, τόσο μεγαλώνει και ο κίνδυνος καρκίνου.

Για τις νεότερες γυναίκες δεν φαίνεται να υπάρχει εξίσου αυξημένος κίνδυνος, ούτε για όσες τρώνε απλώς κόκκινο (μη επεξργασμένο) κρέας.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζιλ Πελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό για θέματα καρκίνου «European Journal of Cancer», σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου», ανέλυσαν στοιχεία για 262.200 γυναίκες 40 έως 69 ετών, από τις οποίες οι 4.819 εκδήλωσαν καρκίνο σε διάστημα επτά ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσες κατανάλωναν ακόμη και μικρές μερίδες επεξεργασμένου κρέατος και μάλιστα όχι καθημερινά, είχαν 15% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος (αυξημένος κατά 21% σε σχέση με όσες απείχαν τελείως από τέτοια κρέατα) παρατηρήθηκε στις μετα-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έτρωγαν περισσότερα από εννέα γραμμάρια επεξεργασμένου κρέατος καθημερινά. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε περίπου δύο λουκάνικα ή τρεις μερίδες μπέικον την εβδομάδα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει κατατάξει τα επεξεργασμένα κρέατα, μαζί με τα τσιγάρα, το αλκοόλ και τον άσβεστο, στις καρκινογόνες ουσίες, κυρίως λόγω της σαφούς σχέσης τους με τον καρκίνο του εντέρου. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος μπορεί να αφορά και τον καρκίνο του μαστού, σε ορισμένες τουλάχιστον γυναίκες.

Τα επεξεργασμένα κρέατα, πέρα από τα πολλά κορεσμένα λίπη, έχουν διάφορες συντηρητικές και χρωστικές χημικές ουσίες που μπορούν να πυροδοτήσουν καρκινογένεση.

Ένα «Σχολείο του Εδάφους» στην Ελλάδα

Σάββατο, 06/01/2018 - 17:00
«Αγγίζω τη γη, αγγίζω την ψυχή»

Το Σχολείο του Εδάφους είναι μια πρωτοβουλία που καλεί σε μια βαθύτερη σύνδεση με τη Φύση. Αλλά και στο να προσέξουμε και να φροντίσουμε το έδαφος, να το δούμε ως ζωντανή οντότητα και να καταλάβουμε τις σχέσεις ανάμεσα σε όλες τις μορφές ζωής.

Η σημασία του Εδάφους.
Τοέδαφοςείναι η βάση για την επιτυχία κάθε καλλιέργειας. Σε επίπεδο χώρας η βάση της ευημερίας της, σε διεθνές, μια από τις προϋποθέσεις για την ειρήνη.

Το Έδαφος στην Ελλάδα.
Στη χώρα μας τα εδάφη καθώς «πυρπολούνται» από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού, χάνουν γρήγορα την οργανική τους ουσία. Είναι έτσι από τα πιο φτωχά στην Ευρώπη: η περιεκτικότητά τους σε οργανική ουσία είναι συχνά μόνο γύρω στο 1%, ενώ ένα καλό (γόνιμο) έδαφος χρειάζεται να έχει τουλάχιστον 5 έως 10 φορές τόσο.

Φροντίδα της Γης και του Εδάφους.
Στο Σχολείο του Εδάφους (στο κτήμα-κέντρο της πρωτοβουλίας) αυτοί που καλλιεργούν, μπορούν να εκπαιδευτούν στην «φροντίδα του εδάφους» (Soil /Earth Care), μαθαίνοντας: το κομπόστ και τις χλωρές λιπάνσεις (από την Βιολογική Γεωργία), τα υπερυψωμένα παρτέρια (raised beds) από την Περμακουλτούρα...
Κυρίως όμως την Βιοδυναμική Γεωργία, της οποίας είναι σε θέση να δουν τα ορατά αποτελέσματα στη βελτίωση του εδάφους, την υγεία των φυτών και την ποιότητα των προϊόντων. Κάτι που έχουμε επιβεβαιώσει και πειραματικά τα τελευταία χρόνια, π.χ. στο πιλοτικό μας πρόγραμμα «Σχέδιο δράσης για τον Χούμο» στην Κάρυστο, Εύβοια (μέσα στη ζώνη ερημοποίησης), όπου αυξήσαμε τον χούμο από 1.6% σε 4.5 % μόνο με βιοδυναμική.

Επανασύνδεση με τη Φύση.
Τα παιδιά και οι νέοι μπορούν στο κτήμα να βιώσουν την αίσθηση ότι στέκονται όχι πάνω σε ένα νεκρό υπόστρωμα, αλλά σε έναζωντανό οργανισμό, στην οντότητα τηςζωντανής γης.
Με αυτό τον τρόπο καλλιεργείται το δώρο που ήδη έχουν, η υπέροχη φυσική σύνδεση με τη ζωή.
Ως αυριανοί ενεργοί πολίτες εξελίσσονται σε ενήλικες με στέρεες ρίζες στον εαυτό τους, που είναι σε θέση να ενεργούν ως φύλακες του φυσικού κόσμου.

Μια νέα αντίληψη για τις Σχέσεις.
Το να καθόμαστε στον κύκλο σύμφωνα με τον Δρόμο του Συμβουλίου (Way of Council), είναι το βασικό επικοινωνιακό μονοπάτι που χρησιμοποιούμε για το στήσιμο και την λειτουργία του Σχολείου του Εδάφους.
Το Σχολείο του Εδάφους είναι ανοιχτό στο να οργανώνει εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες πάνω σε σχετικά θέματα σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Βιοδυναμική Γεωργία:
Το κρυμμένο δυναμικό που υπάρχει στα φυτά και στο έδαφος, έρχεται με την βιοδυναμική γεωργία
να αποκαλυφθεί και να εκδηλωθεί.

Ξεκίνησε το 1924 με βάση τις ιδέες και πρακτικές προτάσεις του αυστριακού επιστήμονα,
φιλόσοφου και ενορατικού Rudolf Steiner (1861-1925).

Μέσα σε ένα βιοδυναμικό κτήμα με αμπέλια

Το σχέδιό μας είναι να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο βιοδυναμικό κτήμα, όπου θα στεγαστεί μόνιμα το Σχολείο (στη φάση αυτή αναζητούμε την κατάλληλη γη). Μέσα σε ποικιλία καλλιεργειών, θα δεσπόζει το αμπέλι, μια καλλιέργεια με βαθιές ρίζες στην πολιτιστική μας παράδοση. Η παραγωγή θα είναι το επιτραπέζιο σταφύλι και οι χυμοί σταφυλιού, προϊόντα με πολλά οφέλη στην ανθρώπινη υγεία (βλ. ρεσβερατρόλη και «γαλλικό παράδοξο»).
Η βιοδυναμική καλλιέργεια θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την διατροφική τους αξία.
Σήμερα αναγνωρίζεται η ποιοτική ανωτερότητα των βιοδυναμικών προϊόντων του αμπελιού, από ειδικούς σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως ο κριτικός οίνου R. Parker.

Το κτήμα θέλει να αποτελεί και ένα θετικό παράδειγμα για την Ελλάδα της κρίσης. Το γόνιμο έδαφος αποτελεί λύση και για το οικονομικό πρόβλημα, αφού όσο πιο γόνιμη είναι η γη, τόσο είναι και πιο παραγωγική. Έτσι στηρίζει όχι μόνο την υγεία αλλά και την επιβίωση του ανθρώπου.
Το κτήμα έρχεται να αποτελέσει μέρος του ρεύματος για «επιστροφή στη γη» και της ανάγκης η Ελλάδα, χώρα κατεξοχήν γεωργική, να ξαναβρεί τη γεωργική της ταυτότητα.

Ο Μάριος Δεσύλλας είναι γεωπόνος Γ.Π.Α., από τους ανθρώπους που ξεκίνησαν την οικολογική γεωργία στην Ελλάδα (βιολογικό ελαιόλαδο, Μάνη 1988), δίνοντας συμβουλές για τη «μετάβαση στη βιοκαλλιέργεια», αλλά και στηρίζοντας ή ξεκινώντας πρωτοβουλίες του χώρου, όπως ο Σ.Ο.Γ.Ε., ο Πιστοποιητικός Οργανισμός «Δηώ», η ομάδα «εν δυνάμει» για την έρευνα και προώθηση της βιοδυναμικής.
Διδάσκει την οικολογική γεωργία σε μικρούς και μεγάλους: αγρότες, φοιτητές, γεωπόνους, ερασιτέχνες.
Συγγραφέας σχετικών βιβλίων («Στοιχεία Βιολογικής Γεωργίας» του Ο.Ε.Δ.Β., 1999) και άρθρων (περιοδικό «Κηπουρός» της Καθημερινής, 2010-‘14).

Γεωργία Ντούσικου. «Γεννήθηκα στη γη και η πρώτη μου προσπάθεια ήταν να μπορέσω να περπατήσω επάνω της. Στέκομαι και αισθάνομαι. Ένα ολόκληρο θαύμα βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα πόδια μου, το χώμα, η γη που πατώ για να σταθώ, να περπατήσω, να καθίσω, να ξαπλώσω, να μυρίσω, να αφουγκραστώ, να αγγίξω… Αυτή με κρατά σε κάθε μου κίνηση. Με πρώτη μου μεγάλη δασκάλα τη φύση έμαθα να ακολουθώ τα «ίχνη» της, τα οποία με οδήγησαν να σπουδάσω Ψυχολογία της Υγείας και να την «παντρέψω» με την  φύση, την ποίηση και την εκπαίδευση. Με συγκινεί βαθιά το θαύμα που υπάρχει μέσα στην καθημερινότητα και την απλότητα της ζωής».

Για να στηρίξετε την υλοποίηση του Σχολείου του Εδάφους, με δωρεές και διασυνδέσεις παρακαλούμε επικοινωνήστε: Τηλ. +30693 7290 888, +30-210-9888.602 (τηλεφωνητής)
                                                   E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. .

Στον Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 6 Ιανουαρίου

Σάββατο, 06/01/2018 - 15:30
Κεντρικό θέμα:

Ουάσιγκτον - Σκόπια - ΝΑΤΟ

Ένα όνομα δρόμος…



EDITORIAL
Της «σακούλας»…



Στο θέμα της εβδομάδας, διαβάστε:

Το 2018 χωρίς ροδοπέταλα

Τα πρωτοχρονιάτικα διαγγέλματα και η πραγματικότητα που επιμένει τις υπόλοιπες 364 μέρες

επιμέλεια: Γιώργος Παπαϊωάννου



ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νεομακεδονικά διδάγματα

του Ρούντι Ρινάλντι



Οι παροχές δεν φέρνουν ελπίδα

του Απόστολου Αποστολόπουλου



Η «ανθηρή»Ε.Ε. σε δίνη πολιτικών αδιεξόδων

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου



Εσωτερικά παιχνίδια για την ΠΓΔΜ

του Γιώργου Τζαφέρη

Μπόντστιλ: το μεγαθήριο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια

του Γιώργου Πατέλη


Ο κυβερνητικός μύθος περί επενδύσεων

του Παύλου Δερμενάκη



Μεγαλώνει η επιθετικότητα της Τουρκίας

του Σπύρου Παναγιώτου



Η βαρβαρότητα του σύγχρονου κόσμου

του Πέτρου Αβραμίδη


Στη στήληΆλατος
Όχι, δεν έχουμε Κατοχή…

της Λόλας Σκαλτσά


Στη στήλη Χωρίς Αλπούντζα
Να ’χαμε, λέει, ένα… κίνημα!

Του Σωκράτη Μαντζουράνη


Στη στήλη Εν Τέλει
Ο πόλεμος της σακούλας
της Δέσποινας Σπανούδη


Στη στήλη Ιδέες
Ας μιλήσουμε (επιτέλους) για τους «χριστιανιστές»

του Νικόλα Κοσματόπουλου



ΔΙΕΘΝΗ

Προς εκτόνωση της κορεατικής κρίσης;
του Γιώργου Αναστασίου


Αναταραχή στο Ιράν

του Ερρίκου Φινάλη

Μα, πώς τολμάει;

Η περίπτωση της 16χρονης Παλαιστίνιας Αχέντ Ταμίμι

του Γκίντεον Λεβί


ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Να καταργηθεί το άρθρο 43 του ΚΟΚ


Τα fakenews του ΟΛΘ

του Νίκου Γεωργιάδη


Το παιχνίδι είναι στημένο

μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Eldorado Gold

της Μαρίας Καδόγλου


Στις σελίδες του Πολιτισμού, μεταξύ άλλων:

Μια Κίρκη στα σαλόνια του πόκερ

Για την ταινία MollysGame του Άαρον Σόρκιν
της Ιφιγένειας Καλαντζή


Στο Περίπτερο Ιδεών ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει:
Θάνατος στην Ήπειρο: το οικοσύστημα τινάζεται στον αέρα


Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Carlos LatuffJohn Antóno,Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.


Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε το Σάββατο και μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ

Σάββατο, 06/01/2018 - 14:30
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΜΟΝΟ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Μπροστά στην επικείμενη 3η αξιολόγηση, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρόκεται να φέρει τις επόμενες μέρες πρός ψήφιση στη Βουλή πολυνομοσχέδιο με κωδικοποίηση σειράς αντιλαϊκών-αντεργατικών διατάξεων, καθώς και μέτρων που παραχωρούν τσάμπα ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο και ευκαιρίες κερδοσκοπίας με αποκρατικοποιήσεις-ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Παίρνονται όλα τα μέτρα για τη διευκόλυνση της δράσης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεταξύ αυτών οι ιδιωτικοποιήσεις, οι φοροελαφρύνσεις υπέρ των κεφαλαιοκρατών, η παράδοση των φυσικών πόρων στο μεγάλο κεφάλαιο, η νομική διευκόλυνση της διαδικασίας των επιχειρηματικών πτωχεύσεων σε βάρος πρώτα-πρώτα των εργαζόμενων κλπ.

Πιό συγκεκριμένα ως πρώτο προαπαιτούμενο προβάλλει ο νόμος για την παρεμπόδιση της απεργίας από τα σωματεία, θέλοντας να «καθαρίσουν» το δρόμο της εντεινόμενης επίθεσης των αφεντικών και της εξουσίας τους από την οργανωμένη αντίσταση και διεκδικητική πάλη των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους.

Θέλουν χωρίς αντίσταση να περάσουν και νέα μέτρα για το τσάκισμα όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει στα χαρτιά, την παραπέρα κατακρεούργηση των κοινωνικοασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, με μειώσεις σε όλα τα επιδόματα, τσεκούρι ως και 30% στις συντάξεις. Συνεχή περιορισμό των παροχών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με τη μείωση της υγειονομικής δαπάνης από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ αυξάνουν τις εργατικές εισφορές στον ΕΔΟΕΑΠ που ισσοροπεί σε τεντωμένο σκοινί χάρι στις υπέρογκες αναδρομικές κρατήσεις των εργαζόμενων, ενισχύουν τη εμπορευματοποίηση και την επιχειρηματική δράση στον τομέα της υγείας.

Επίσης με τη συγχώνευση του μηχανισμού είσπραξης ασφαλιστικών εισφορών του ΕΦΚΑ με τον μηχανισμό είσπραξης των φόρων οι ασφαλιστικές εισφορές πάνε στο κράτος και όχι στα Ταμεία, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την κατοχύρωση μόνο της κατώτατης σύνταξης πείνας της λεγόμενης εθνικής, και όποιος θέλει μεγαλύτερη πρέπει να πληρώνει εισφορές για ανταποδοτική είτε σε επαγγελματικό ταμείο είτε σε ιδιωτική ασφαλιστική.

Θέλουν ακόμη να διευκολύνουν τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, τις κατασχέσεις κλπ.

Απλοποιούν την εργατική νομοθεσία με την «κωδικοποίησή της» καταργώντας ότι έχει ακόμη απομείνει από μέτρα προστασίας των εργαζομένων απέναντι σε εργοδοσία και κράτος σε όφελος των καπιταλιστών. Σ'αυτό επίσης αποσκοπούν οι όποιες αλλαγές ετοιμάζουν στη Δικαιοσύνη.

Στον κλάδο έχουμε ως τώρα, ιδιαίτερα αρνητική πείρα αφού σε μία σειρά επιχειρήσεις αξιοποιούνται στο μέγιστο όλα τα μέχρι σήμερα νομοθετημένα αντεργατικά μέτρα αλλά και αυτά που πρόκειται να νομοθετηθούν.

Η διαχρονική στάση των πλειοψηφιών των ηγεσιών των Ενώσεων στην παρεμπόδιση των αγώνων, αντιπαραθέτοντας τη διαβούλευση για να δίνεται χρόνος και χώρος σε εργοδοσία και κυβέρνηση, έχει φέρει τραγικά αποτελέσματα για τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Μαζική ανεργία και απληρωσιά, απολύσεις επί απολύσεων, ατομικές συμβάσεις με ανύπαρκτα εργατικά δικαιώματα. Και την ίδια ώρα, τα αφεντικά των ΜΜΕ παζαρεύουν με την κυβέρνηση για μέτρα ενίσχυσης των εκδοτικών δραστηριοτήτων τους στην πλάτη των εργαζόμενων στον Τύπο και των ραδιοτηλεοπτικών επιχειρηματικών ομίλων τους, για το πόσο θα κερδίσουν από τη διαδικασία αδειοδότησης οι καναλάρχες σε συνδυασμό με την καταστρατήγηση των συμφερόντων των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με την βαρβαρότητα και τη φτώχεια, την πολιτική που κόβει κομμάτια από τη ζωή μας τσακίζοντας τα δικαιώματα μας και εμποδίζοντας την κάλυψη των αναγκών των οικογενειών μας για να μεγαλώνει ο πλούτος των αφεντικών. Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τη λογική ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα.

Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υπηρετούν αυτή την πολιτική θέλουν ο λαός να συμβιβαστεί με τη ζωή-κόλαση που του επέβαλαν και συνεχίζουν με μένος να επιβάλουν, θέλοντας να τον εξαναγκάσουν να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις και να στηρίξει τους στόχους του κεφαλαίου για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Η συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων είναι μονόδρομος για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κλιμακώνει την επίθεσή της με τον νόμο ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα και τη συνδικαλιστική δράση.

Αν οι προσανατολισμένοι, οργανωμένοι αγώνες δεν επιδρούσαν στην αντίσταση και στην καταδίκη των μέτρων και της πολιτικής τους, δυσκολεύοντας την απρόσκοπτη αντεργατική δράση τους, συμβάλλοντας στο άνοιγμα του δρόμου αργά ή γρήγορα της μαζικής ταξικής αντεπίθεσης για να φέρουν, μικρά ή μεγαλύτερα αποτελέσματα, οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους δεν θα είχαν κανένα λόγο να επιβάλλουν περιορισμούς.

Η υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής προϋποθέτει τη θωράκιση των κατασταλτικών μηχανισμών, τον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος ώστε να βρεθούν οι εργαζόμενοι ανοργάνωτοι στα νύχια των εργοδοτών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν η ίδια κυβέρνηση ψήφισε τροπολογία που προβλέπει την αυτόφωρη διαδικασία για όσους αγωνίζονται ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Συμπαραστάτες στην προσπάθεια να περάσει η κυβέρνηση τα μέτρα με τις λιγότερες αντιδράσεις έχει τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΜΕΤΑ που με άθλια επιχειρήματα στη ΓΣΕΕ απέρριψαν την πρόταση των ταξικών δυνάμεων να κηρυχθεί πανεργατική απεργία όταν το πολυνομοσχέδιο έρθει στη Βουλή.

Το ίδιο και το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ που δύο φορές απέρριψε την πρόταση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» να συζητηθεί το θέμα εκτός ημερησίας διάταξης στο σημερινό Δ.Σ.

Η πλειοψηφία αυτών των δυνάμεων στηρίζει την καπιταλιστική ανάκαμψη, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι αυτοί που ενισχύουν την αυταπάτη ότι κάτι καλύτερο θα ακολουθήσει τα μνημόνια, που σπέρνουν την απογοήτευση και την μοιρολατρία στους εργαζόμενους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Αυτή η νέα επίθεση κυβάρνησης-αφεντικών πρέπει να πάρει ακόμη πιο μαζική, αποφασιστική αγωνιστική απάντηση. Στο χέρι μας είναι να δώσουμε τέτοια απάντηση.

Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ με εμπιστοσύνη στις ζωντανές δυνάμεις του Κλάδου, καλεί κάθε τίμιο εργαζόμενο να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Συλλογικά να αναλάβουμε δράσεις για να ανοίξει η συζήτηση σε κάθε χώρο δουλειάς για τα νέα μέτρα που φέρνει η 3η αξιολόγηση. Είμαστε σε ετοιμότητα για αγωνιστικές κοινητοποήσεις, όποτε η κυβέρνηση φέρει προς ψήφιση τα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης.

Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να δώσουμε οι εργαζόμενοι τη δική μας απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία, με συνελεύσεις στους τόπους δουλιάς παίρνοντας αποφάσεις από τα κάτω που θα καλούν τις Ενώσεις σε προκύρηξη απεργίας και οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Παλεύουμε ενάντια στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.

Κάτω τα χέρια από την απεργία και τα συνδικάτα!

Παλεύουμε για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση, διεκδικούμε :

. Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους μισθούς.

  • Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.

  • Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.

  • Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

  • Οχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων, τις εργατικές διεκδικήσεις.

  • Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.

  • Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική-λαϊκή οικογένεια. Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη.




Άμμος, ο "χρυσός" της γης που εξαντλείται

Σάββατο, 06/01/2018 - 12:19
Με την άμμο να καθίσταται απαραίτητη για πληθώρα δραστηριοτήτων και παρασκευασμάτων, η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη με την πιθανότητα εξαφάνισή της λόγω υπέρμετρης εξόρυξης. 

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, η άμμος και το χαλίκι είναι τα πιο εξορυσσόμενα υλικά στον κόσμο, με το άθροισμα των εξαγωγών τους από το έδαφος να αγγίζει το 85% του συνόλου της βιομηχανίας εξόρυξης στον κόσμο, υπολογισμένη σε βάρος. Σε πραγματικούς αριθμούς, 40 δισεκατομμύρια τόνοι άμμου και χαλικιού εξορύσσονται κάθε χρόνο. 

Πολλοί έχουν την ιδέα ότι η άμμος είναι ένας φυσικός πόρος που βρίσκεται σε μεγάλα αποθέματα στη γη, ωστόσο η αλήθεια είναι πως η εξόρυξή της είναι πλέον τόσο εκτεταμένη, που δεν είναι εφικτή η φυσική της ανανέωση με την ταχύτητα του παρελθόντος.

Για να κατανοήσουμε τα μεγέθη, η νόμιμη εξόρυξη άμμου στη βιομηχανία κοστίζει 70 δισεκατομμύρια, τόσο δηλαδή όσο το ΑΕΠ της Κένυας. 

Γιατί είναι όμως τόσο εκτεταμένη η χρήση της άμμου; Στην καθημερινότητά μας, η άμμος χρησιμεύει στην κατασκευή γυαλιού και ανόργανων ουσιών όπως το silicon dioxide, που εντοπίζεται στην παρασκευή κρασιού, καθαριστικών προϊόντων, οδοντόκρεμας και άλλων. Εξίσου χρήσιμη είναι για την κατασκευή των μικροτσίπ που χρησιμοποιούμε για τους υπολογιστές και τα κινητά νέας τεχνολογίας. 

Φυσικά ο τομέας στον οποίο θεωρείται απαραίτητη δεν είναι άλλος από αυτόν της κατασκευής κτιρίων, όπου η άμμος χρησιμεύει στη δημιουργία τσιμέντου και ασφάλτου. 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μητρόπολης που καταναλώνει τεράστιες ποσότητες άμμου είναι η Σιγκαπούρη, λόγω του ότι ο πληθυσμός της από το 1990 μέχρι σήμερα έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Με αυτό το δεδομένο, η έκταση της πόλης συνεχώς αυξάνεται και, μόνο το 2016, η πόλη χρειάστηκε 35 εκατομμύρια τόνους άμμου για να εξυπηρετήσει τις κατασκευαστικές της ανάγκες. 

Τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα χώρες όπως η Καμπότζη, η Μαλαισία, η Ινδονησία και το Βιετνάμ να θέσουν περιορισμούς στην πώληση άμμου στη Σιγκαπούρη επικαλούμενες περιβαλλοντικά ζητήματα, οδηγώντας όμως με αυτόν τον τρόπο στην έκρηξη της πώλησής της στη μαύρη αγορά.

Όμως δεν είναι όλα τα είδη άμμου συμβατά για χρήση στις κατασκευές. Η άμμος της ερήμου θεωρείται πολύ ψιλή, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται εκτεταμένα αυτή από τις παραλίες, τα ποτάμια και το βυθό της θάλασσας, γεγονός που προκαλεί τεράστιες περιβαλλοντικές ζημιές.

Η λίμνη Poyang στην Κίνα θεωρείται το μεγαλύτερο ορυχείο άμμου στον κόσμο, με περίπου 236 κυβικά μέτρα άμμου να εξορύσσονται κάθε χρόνο από αυτή. Μάλιστα η NASA με φωτογραφίες από δορυφόρους της μας ενημερώνει πως το τοπίο στις βόρειες ακτές της είναι πλέον αλλαγμένο λόγων των εξορύξεων, ενώ αντίστοιχα έχει επηρεαστεί και η οικολογική της ακεραιότητα.

Αντίστοιχα, η εξόρυξη από παραλίες και τον ωκεανό οδηγεί στη διάβρωση των ακτών, ενώ καταστρέφεται ταυτόχρονα η χλωρίδα του βυθού.

Μέχρι στιγμής, τα μέτρα που έχουν παρθεί σε παγκόσμιο επίπεδο για τον περιορισμό των εξορύξεων είναι πολύ μικρά και αναποτελεσματικά. Μένει να δούμε ποιες θα είναι οι μελλοντικές αποφάσεις των υπευθύνων για το περιβάλλον ώστε να μην υπάρξουν περαιτέρω καταστροφικές συνέπειες για αυτό και κατ' επέκταση για τη ζωή μας.

Palabras del Comité Clandestino Revolucionario Indígena-Comandancia General del Ejército Zapatista de Liberación Nacional, el 1 de enero del 2018. 24 Aniversario del inicio de la guerra contra el olvido.

Σάββατο, 06/01/2018 - 11:11
Αναδημοσίευση από://enlacezapatista.ezln.org.mx

Palabras del Comité Clandestino Revolucionario Indígena-Comandancia General del Ejército Zapatista de Liberación Nacional, el 1 de enero del 2018.

24 Aniversario del inicio de la guerra contra el olvido.

BUENAS NOCHES, BUENOS DÍAS:

COMPAÑEROS, COMPAÑERAS BASES DE APOYO ZAPATISTAS.

COMPAÑEROS, COMPAÑERAS RESPONSABLES LOCALES, REGIONALES Y AUTORIDADES DE LAS TRES INSTANCIAS DE GOBIERNO AUTÓNOMO.

COMPAÑEROS Y COMPAÑERAS PROMOTORES Y PROMOTORAS DE LAS DIFERENTES ÁREAS DE TRABAJO.

COMPAÑERAS Y COMPAÑEROS MILICIANAS Y MILICIANOS,

COMPAÑEROS Y COMPAÑERAS INSURGENTAS E INSURGENTES EN DONDE QUIERA QUE SE ENCUENTRAN.

COMPAÑEROS, COMPAÑERAS DE LA SEXTA NACIONAL E INTERNACIONAL.

COMPAÑEROS, COMPAÑERAS DEL CONGRESO NACIONAL INDIGENA.

COMPAÑEROS, COMPAÑERAS DEL CONCEJO INDIGENA DE GOBIERNO Y SU VOCERA MARIA DE JESUS PATRICIO MARTINEZ DONDE QUIERA QUE NOS ESCUCHAN.

HERMANOS Y HERMANAS DE TODOS LOS PUEBLOS ORIGINARIOS DEL MUNDO QUE NOS ESCUCHAN.

HERMANOS Y HERMANASCIENTÍFICAS Y CIENTÍFICOS DE LOS DIFERENTES PAISES QUE NOS ACOMPAÑAN.

HERMANOS Y HERMANAS DE MEXICO, DE AMERICA Y DEL MUNDO QUE HOY NOS ACOMPAÑAN O NOS ESCUCHAN DESDE DONDE SE ENCUENTRAN.

HERMANOS Y HERMANAS DE LOS MEDIOS LIBRES Y ALTERNATIVOS, NACIONAL E INTERNACIONAL.

Hoy, 1º de enero de 2018, estamos aquí para celebrar el 24 aniversario de nuestro levantamiento armado en contra el mal gobierno y del sistema capitalista neoliberal causantes de todo tipo de muertes y destrucción.

Así como a los pueblos originarios, desde hace más de 520 años nos tienen sometidos bajola explotación, marginación, humillación, desprecio, olvido y despojo de nuestras tierras y riquezas naturales en todo el territorio mexicano.

Por eso el 1 de Enero de 1994 dijimos ¡YA BASTA! de vivir con tantas injusticias y muerte, y así dimos a conocer al pueblo de México y al mundo nuestras demandas de Democracia, Libertad y Justicia para todos, que lo dijimos en nuestras demandas de tierra, trabajo, vivienda digna, alimentación, salud, educación, independencia, democracia, libertad, justicia y paz.

Y ahora que la violencia está en todas partes y asesina a mujeres y niños, a ancianos y jóvenes, y hasta la madre naturaleza es víctima.

Por eso decimos que nuestra lucha es por la vida, por una vida digna.

Y el capitalismo es el sistema de la muerte violenta, de la destrucción, de la explotación, del robo, del desprecio.

Esto es lo que nos hace falta a todos los pueblos originarios y la gran mayoría de los habitantes de este país México y de todo el mundo.

Porque les pregunto ¿Quién tiene una vida digna? ¿Quién no tiene la angustia de que puede ser asesinada, robado, burlado, humillado, explotado?

Si hay quien está tranquilo y no le preocupa, bueno, pues estas palabras no son para ti.

Pero tal vez es que sí ves y sientes que todo está cada vez más peor.

Ya no sólo es que el trabajo está mal pagado y no alcanza la paga para poder vivir más o menos.

Ahora también es que los grupos delincuentes, sobre todo los que son gobiernos, roban o, peor, nos matan nomás porque sí, porque así se sienten bien.

Entonces, si tú piensas que así pasa porque así lo quiere tu dios, o porque es por mala suerte, o porque es el destino que te tocó, pues entonces estas palabras tampoco son para ti.

Nuestras demandas son justas y, como lo dijimos públicamente hace 24 años, no son nada más para nosotros los pueblos originarios o indígenas, sino que cualquier gente que no sea criminal o tonta, o las dos cosas, sabe que son demandas justas y que cada vez son más necesarias y urgentes.

Pero la respuesta de los malos gobiernos fue: pues ahí tienes una limosna, y confórmate, porque si sigues demandando y exigiendo, aquí tengo mis grandes ejércitos, mis policías, mis jueces, mis cárceles, mis paramilitares, mis narcotraficantes, y tú sólo tienes tus cementerios.

Entonces nosotras, nosotros, zapatistas, les dijimos: no estamos pidiendo limosnas, queremos respeto a nuestra dignidad.

Y los malos gobiernos dijeron que no saben qué cosa es dignidad. Que si esa palabra es maya o es de otro planeta, porque no está en sus diccionarios, ni en su cabeza, ni en su vida.

Y sí, llevan tanto tiempo de serviles y huele-colas de los ricos, que ya se les olvidó qué es dignidad.

Como esos malos gobiernos están hallados a rendirse, a venderse, a claudicarse, pues piensan que así es toda la gente, que así es todo el mundo, que no hay quien diga, piense, luche, viva y muera de no rendirse, no venderse, no claudicar.

Por eso no entienden el zapatismo. Por eso no entienden los mil nombres que toman la resistencia y la rebeldía en muchos rincones de México y del mundo.

Y así es el sistema, compañera, compañero, hermano, hermana, que lo que no entiende lo manda perseguir, encarcelar, asesinar, desaparecer.

Porque quiere el mundo domado, como si la gente fuera una bestia de carga que tiene que obedecer lo que diga el amo, el mandón, y que si no obedece, pues chicote, palo, encierro, balazo.

O sea que como que para el capitalismo, la resistencia y la rebeldía es como una enfermedad que lo ataca, lo pone de malas, le da dolor de cabeza, le da una patada en loscoyolitos, le escupe en la cara. Lo pone mal, pues.

Y la medicina que el capitalismo da para eso, son los policías, las cárceles, los ejércitos, los paramilitares, los cementerios si tienes suerte, si no, pues a saber dónde te botan.

Y aunque no seas resistencia y rebeldía, aunque según tú estás tranquilo y eres buen ciudadano y votas por como se llame el Trump que te toca en tu calendario y tu geografía.

Y aunque criticas y te quejas de los que protestan y se rebelan. Y dices “ya pónganse a trabajar y dejen de quejarse” cuando protestan de Acteal, o de Guardería ABC, o de Atenco, o de Ayotzinapa, o de Mapuche, o del nombre que tome la siguiente desgracia que pase.

Y crees que todo eso está muy lejos de tu casa, de tu calle, de tu pueblo o colonia, de tu trabajo, de tu escuela, de tu familia, pero no. Todo eso que se sabe y muchos horrores que no se saben, están ahí cerca de ti.

Pues aunque crees que no te va a tocar, pues resulta que sí te va a tocar, a ti o a alguien cercano a ti.

Porque el sistema y sus gobiernos ya no tienen control, ya están enloquecidos, ya se emborracharon de dinero y de sangre, y pasan a llevar todo y a todos y, sobre todo, a todas y atodoas.

Entonces, hermana, hermano, compañero, compañera, si tú piensas que sí es cierto que la situación está muy difícil y que ya no se aguanta, entonces falta saber qué vas a hacer.

Si piensas que alguien, que sea un líder, un partido, una vanguardia lo va a resolver todos los problemas y sólo tienes que poner un papelito de voto y ya, tan fácil, pues piénsalo bien si así va a ser.

Entonces, estas palabras no son para ti. Quédate tranquilo o tranquila esperando la nueva burla, el nuevo fraude, el nuevo engaño, la nueva mentira, la nueva desilusión. Que no son nuevas, son las mismas de siempre, sólo cambian de fecha en el calendario.

Pero tal vez piensas que de repente se puede hacer algo más. Y te preguntas si sí se puede, o es que la lucha, la resistencia, la rebeldía, sólo están en las canciones, las poesías, los carteles y los cementerios.

Y pues te decimos que nosotros, nosotras, zapatistas, nos preguntamos eso mismo hace 24 años cuando salimos a morirnos en las calles y plazas de tus ciudades.

Y así nos viste. Y así nos vieron también quienes se dicen grandes dirigentes revolucionarios y nos despreciaron antes, como nos desprecian ahora, que se enteraron de nuestra lucha cuando cenaban y reían en sus festejos de año nuevo, mientras nosotros, nosotras, zapatistas del EZLN, poníamos la vida y la muerte, donde ésos ponen los museos.

Y entonces pues nos respondimos. Respondimos que vamos a ver si se puede vivir con dignidad sin malos gobiernos, sin dirigentes y sin líderes y sin vanguardias que mucho Lenin y mucho Marx y mucho trago, pero nada de estar con nosotros, nosotras, zapatistas. Mucho hablar de lo que debemos o no hacer, y nada de práctica. Que la vanguardia, que el proletariado, que el partido, que la revolución, que échate una cervecita, un vinito, un asado con la familia.

Pues ni modos, pensamos, creo que la vanguardia revolucionaria está ocupada en probarse trajes y palabras para el triunfo, así que tenemos que darle según nuestro modo, como indígenas zapatistas.

Que no son muchos los indígenas, y son todavía menos los zapatistas, porque ser zapatista no cualquiera.

Y así fue como empezamos eso que ahora se conoce como autonomía zapatista, pero que nosotros decimos que es la libertad según nosotras, nosotros, zapatistas, que ni amo, ni patrón, ni capataz, ni líder, ni dirigente, ni vanguardia.

Durante estos 24 años hemos venido construyendo nuestra autonomía, desarrollando nuestras diferentes áreas de trabajo, consolidando nuestras tres instancias de gobierno autónomo, formalizando nuestros propios sistemas de salud y educación, creando y fortaleciendo nuestros trabajos colectivos, y en todo estos espacios de autonomía es donde cuenta la participación de todos y todas mujeres, hombres, jóvenes y niñ@s.

Y así estamos demostrando que nosotros los pueblos originarios, tenemos la facultad y la capacidad de gobernarnos solos, no necesitamos la intervención de ningún partido político que solo engaña, promete y divide a nuestros pueblos y no estamos recibiendo ningún tipo de apoyo de los gobiernos oficiales.

Tampoco aceptamos que nadie nos venga a decir qué podemos hacer y qué no podemos hacer. Aquí todo lo discutimos y lo acordamos en colectivo.

Y por lo mismo a veces tardamos, pero lo que sale es de colectivo. Si sale bien, es de colectivo. Si sale mal, es de colectivo.

Así es nuestro modo, y si está bien o mal, ahí lo vean y comparen sus pobrezas con las nuestras, sus muertes con las nuestras, sus enfermedades con las nuestras, sus ausencias con las nuestras, sus dolores con los nuestros, y vean que están comparando sus pesadillas con nuestros sueños.

Estamos viviendo y luchando con el propio esfuerzo individual y colectivo como zapatistas que somos, pero sí, reconocemos que todavía nos falta mucho por hacer, hace falta organizarnos más como pueblos, todavía tenemos muchas dificultades para desarrollar bien nuestras diferentes áreas de trabajo, también fallamos y cometemos errores como todo ser humano, pero nos corregimos y seguimos adelante.

Porque nuestra organización somos nosotras, nosotros mismos. Nadie que no sea un sinvergüenza, vividor y mentiroso puede decir que nos hizo. Y no tenemos miedo de reconocer lo que hacemos mal, y de sentirnos contentos de lo que hacemos bien. Porque lo malo y lo bueno que somos, es nuestro. A nosotras, nosotros, nos valora nuestra propia gente. Aunque luego hay quienes viajan y se pasean en Europa y comen bien y toman trago diciendo que ellos hicieron, y ahora hasta inventan su propia “Frida Sofía” para conseguir atención y paga, y ofrecen dinero para comprar consciencias y creen que la lucha viene con el apellido y no con el compromiso real, y se alían con los narcotraficantes para atacarnos. Y lo único que pasa es que son sinvergüenzas y mentirosos.

Porque, llevando a esos disque revolucionarios y a sus paramilitares de la mano, los malos gobiernos siguen empeñados por destruir y acabar nuestra lucha, nuestra resistencia y rebeldía con una guerra económica, política, ideológica, social y cultural, repartiendo migajas y limosnas a los que están afiliados en los partidos donde considera estratégico, porque solo da más apoyo económico, vivienda y reparte alimentos y proyectos, a veces como gobiernos, a veces como partido, y a veces como supuestos derechos humanos, donde hay zapatistas y además usan todos los medios de comunicación para difundir sus mentiras, sus malas ideas, sus promesas, sus engaños bien maquillados; todo esto es con el objetivo de debilitar la resistencia de los zapatistas, con la intensión de dividir, confrontar y comprar conciencias de la gente indígena y pobre.

Nosotras y nosotros las y los zapatistas, no somos limosneros sino que somos pueblos con dignidad, con decisión y consciencia para luchar por la verdadera democracia, libertad y justicia, nosotros y nosotras estamos bien claros y seguros que de allá arriba nunca vendrá nada bueno para los pueblos, no podemos esperar que la solución de nuestros problemas y necesidades venga de los malos gobernantes.

Y sabemos quién sí y quién no ha estado junto a nosotros, nosotras zapatistas, desde antes del inicio, en ese primero de enero, y en estos 24 años de resistencia y rebeldía.

El mal gobierno, los vanguardistas paramilitares y los ricos nunca nos van a dejar vivir en paz, buscarán mil formas para destruir y acabar la organización y las luchas del pueblo, porque en estos últimos años han crecido sin medida los crímenes, la persecución, desapariciones, encarcelamientos injustos, represiones, desalojos, torturas y asesinatos, sólo mencionar algunos como San Salvador Atenco, Guerrero, Oaxaca, Ayotzinapa, etc. y entre las comunidades y municipios han provocado más contradicciones y enfrentamientos, y hacen que los problemas no se resuelvan de buena manera si no que sea mediante la violencia, por eso sigue manteniendo, protegiendo y equipando grupos paramilitares, porque los malos gobiernos quieren que nos matemos entre hermanos del mismo pueblo.

Por todo lo que está pasando demuestra de que ya no hay gobierno en nuestros pueblos, municipios, estados y de nuestro país.

Los que se dicen que gobiernan, ya sólo son ladrones que se engordan más a costa del pueblo, son criminales y asesinos, son capataces, mayordomos y caporales de los patrones que son los grandes capitalistas neoliberales.

Son buenos defensores delos intereses de sus patrones para saquear las riquezas naturales de nuestro país y en el mundo, como la tierra, los bosques, las montañas, el agua, los ríos, los lagos, lagunas, el aire y las minas que están guardadas en el seno de nuestra madre tierra, porque el patrón todo lo considera una mercancía y así nos quieren destruir por completo, es decir, acabar con la vida y la humanidad.

Por eso como pueblos originarios de este país quienes conformamos el Congreso Nacional Indígena, hemos acordado dar un paso y conformar el Concejo Indígena de Gobierno y a nuestra vocera María de Jesús Patricio Martínez, que convoca, que concientiza, que informa, que levanta el ánimo y hace un llamado a todos los sectores de trabajadores del campo y la ciudad a organizarnos, a unirnos y a luchar juntos con resistencia y rebeldía desde nuestros pueblos y nuestros centros de trabajo, desde nuestros calendarios y geografías para que así podamos defendernos de la hidra capitalista que ya está sobre nosotros.

Pero los gobiernos y los patrones que son los grandes capitalistas, imponen la llamada Ley de Seguridad Interior, es decir, la militarización de nuestras calles, nuestros caminos y nuestros pueblos en todo el país.

Y todavía nos hacen creer que es para combatir al crimen organizado cuando en realidad la idea que tienen es para mantenernos controlados, callados, divididos, amenazados, con más violencia e impunidad hacia los pueblos.

Por eso nosotros y nosotras las y los zapatistas decimos que ya no hay que confiar absolutamente nada en este sistema capitalista donde vivimos, porque ya nos dimos cuenta, y desde hace cientos de años estamos sufriendo toda sus maldades sin distinción de personas ni de partido.

Debemos de organizarnos y unirnos todo los sectores de trabajadores del campo y la ciudad, indígenas, campesinos, maestros, estudiantes, amas de casa, artistas, comerciantes, empleados, obreros, doctores, intelectuales y científicos de nuestro país y del mundo, el único camino que nos queda por hacer, es quedebemos unirnos más, organizarnos mejor para construir nuestra autonomía, nuestra organización propia como pueblos y trabajadores, porque es la que nos va a salvar de la gran tormenta que se acerca o ya está sobre nosotros que va a barrer a todos y todas.

Por eso es que en este cumpleaños que son ya 24 años de nuestro alzamiento armado en este planeta tierra, hoy queremos hablarles a nuestras compañeras de la sexta nacional e internacional.

Queremos hablar también a las hermanas de México y del mundo.

Así que compañeras y compañeros de la sexta nacional e internacional.

Hermanas y hermanos del mundo.

Cuando decimos que llevamos más de 500 años de explotación, represión, desprecio y despojo. No estamos mintiendo.

Ya pasamos y sufrimos las guerras de los malos gobiernos y de los ricos.

No nos pueden decir que es mentira. Fueron nuestras tatarabuelas y tatarabuelos los que dieron su sangre y sus vidas para subir al poder a los mismos explotadores que son los tatarabuelos de los que están ahora en el poder. Esto no nos pueden decir que es mentira, ahí están. Son los culpables que ahora están destruyéndonos y a la madre naturaleza también.

No nos vamos a dejar de luchar, hasta morir si es preciso.

Y hoy tenemos más ganas de luchar, con nuestras compañeras y compañeros del Congreso Nacional Indigena.

Apoyamos más a la compañeraMarichuyy las compañeras y compañeros del Concejo Indígena de Gobierno.

Les guste o no les guste a algunas o algunos.

Lo hemos dejado bien claro, desde el principio. Recuerdo en la Convención Nacional Democrática, en 1994 en Guadalupe Tepeyac, que dijimos: “Nos hacemos a un lado, si nos muestran que hay otro camino para que nos derroten nuestro ser armado”.

Y hasta hoy no nos han mostrado ese otro camino para derrotar al sistema de muerte y destrucción que es el capitalismo.

Los que nos están mostrando el camino, son las compañeras y compañeros del Congreso Nacional Indígena, con la compañera Marichuy y el Concejo Indígena de Gobierno. Y los apoyamos sin dejar de ser lo que somos.

Y no nos da pena ni vergüenza apoyarlos. Porque lo sabemos bien que no están buscando el Poder o tener cargo, sino que su trabajo es llevar el mensaje de que hay que organizarse para la vida. Así de claro.

Y claro que hay algunas y algunos mentirosos que andan diciendo que ya somoselectoristas. Es una vil mentira y son personas castellanos que saben leer y escribir, pero que no leen o que salen con sus mañas de mentirosos. Qué lástima, que pena que no tienen entendimiento y no tienen vergüenza.

Nadie nos va quitar lo que somos, sólo cuando ya estemos muertas y muertos o cuando ya somos libres.

Hermanas y hermanos de México y del mundo, no se dejen engañar.

En México no hay ya lugar donde puedes caminar tranquilo, donde quiera te agarran y te matan.

Muchas maldades del capitalismo aquí en México y el mundo.

Muchas otras cosas más, esto es lo que nos están diciendo las compañeras del Congreso Nacional Indígena y su vocera Marichuy y el Concejo Indígena de Gobierno.

Mucho nos burlan, que la compañera Marichuy no sabe gobernar, nos no va dar nada. Hermanas y hermanos, ¿qué les han dado los gobiernos del PRI y del PAN? ¿Qué no han hecho matanzas, corrupciones, malas decisiones? ¿Dónde está eso que dicen que sólo saben gobernar los que tienen estudios? ¿No alcanzan a ver esto?

Esto es lo quiere decirles la compañera Marichuy, cuando les dice que nos organicemos el campo y la cuidad, y que nos unimos indígenas y no indígenas, porque vean de que tamaño lo que nos ha pasado con esos gobiernos malos.

¿Qué les ha dado este imbécil que esta ahora en el gobierno? El Peña Nieto es el peor cínico, inepto y sinvergüenza, que se cubre con los otros igualitos que él.

Que a ellos no les pasa nada y al pueblo explotado todo lo paga con su vida, ¿qué les pasa que no alcanzan a ver?

¿Por qué se mueven hasta cuando les pasen esas peores situaciones? ¿Por qué, a los que no les pasa, y hacen como que no ven y no se mueven; y cuando ya les pasó salen gritando, ayuda, ayúdenme?

Y cuando les habla la compañera Marichuy, que no tiene buen discurso, no sabe hablar, dicen. Ah ese Concejo Indígena de Gobierno, pero no sabe nada, así dicen.

El Concejo Indígena de Gobierno les está diciendo la verdad. ¿No quieren la verdad? Ah, es que no les gusta. ¿Quieren que les hablen bonito y les regalen promesas? Y cuando llegue el dolor a tocar a tu puerta, ¿le vas a responder con promesas?

Hermanas y hermanos indígenas y no indígenas, por nosotras y nosotros nadie va luchar por nosotras y nosotros, nadie absolutamente nadie, más que nosotras y nosotros mismos.

Despertemos a los otros pueblos explotados y despertemos también a los que dicen que tienen estudio. Por eso ayudemos y apoyemos a la compañera Marichuy con el Concejo Indígena de Gobierno.

Organicémonos para que pueda dar su gira en el país la Compañera Marichuy y su Concejo Indígena de Gobierno, aunque no alcance las firmas para candidata. Porque la firma no es la que lucha, no es la que nos va a organizar, somos nosotras y nosotros las que tenemos que escucharnos, conocernos y de ahí, al sentirnos como estamos, ahí puede partir nuestro pensamiento de cómo organizarnos más mejor y qué camino seguir.

Nadie más va a decir la palabra que dicen el Concejo Indígena de Gobierno y la vocera Marichuy.

Si no lo dicen ellas, sólo van a escuchar puro ruido, el mismo ruido de siempre, y luego seguirá la misma desilusión de siempre.

No permitamos que nos digan “pobrecitos de los indios, ayudemos con lo que sobra” al igual como nos hacen los gobiernos malos.

Sólo con organización del pueblo pobre del campo y la ciudad, habrá Libertad, justicia y democracia. Si no hay eso, lo que habrá es un mundo como FINCA CAPITALISTA y esto es lo que ya esta empezando.

Si hay alguien mujer u hombre que piensan y creen que es mentira lo que estamos diciendo de la hidra capitalista, bueno que nos argumenta, que nos diga claramente cómo es eso que es una mentira lo que estamos diciendo a ver si la vamos a creer, porque nuestro sentir y ver y conocer es que vemos es que así está y así va a estar. O tal vez lo que se ve es que es difícil, luchar, organizar, pero no hay de otra.

Sabemos que es duro lo que estamos diciendo, pero ¿acaso muy suavecito, blandito lo que vendrá lo de la hidra capitalista?

No, hermanas, hermanos, será horrible, terrible.

Por eso las compañeras bases de apoyo Zapatistas están llamando a las compañeras del Congreso Nacional Indígena y a todas las mujeres que luchan a encontrarse para el 8 de Marzo a las mujeres que no tienen miedo, aunque si tienen pero hay que controlar, porque será más horrible lo otro.

Porque ellas, las mujeres zapatistas, las mujeres del CNI, las mujeres de la Sexta, y las mujeres que luchan en todas partes del mundo, nos están diciendo que tenemos que organizar, rebelarnos, resistir.

Y eso es lo que nos están diciendo también la compañera Marichuy y el Concejo Indígena de Gobierno.

Así que adelante compañera Marichuy, camine, trotee, y cuando se necesita corre y detente y luego continúe, no nos queda ya de otra.

Sigan adelante Compañeras del Concejo Indígena de Gobierno

Adelante compañeras del Congreso Nacional Indígena.

Estamos seguros que si los pueblos se organizan y luchan, vamos a lograr lo que queremos, lo que merecemos, o sea nuestra libertad. Y la fuerza importante es nuestra organización, nuestra resistencia, nuestra rebeldía y nuestra palabra verdadera que no tiene límites ni fronteras.

Ahora no es el momento de echarnos para atrás, de desanimarnos o de cansarnos, debemos de estar más firmes en nuestra lucha, mantener firme nuestras palabras y seguir el ejemplo que nos dejaron los compañeros y compañeras que ya murieron: de no rendirse, no venderse y no claudicarse.

DEMOCRACIA

LIBERTAD

JUSTICIA

Por el Comité Clandestino Revolucionario Indígena – Comandancia General del Ejército Zapatista de Liberación Nacional.

Subcomandante Insurgente Moisés.

Desde Oventik Caracol II zona Altos de Chiapas, México.

1 de enero del año 2018.

Ανακαλύφθηκε ο μεγαλύτερος πρώτος αριθμός με πάνω από 23 εκατομμύρια ψηφία

Σάββατο, 06/01/2018 - 10:30
Μια διεθνής ερευνητική ομάδα, με τη βοήθεια διασυνδεμένων υπολογιστών από όλο τον κόσμο, ανακάλυψε τον μεγαλύτερο μέχρι σήμερα πρώτο αριθμό, ο οποίος διαθέτει περισσότερα από 23 εκατομμύρια ψηφία, συγκεκριμένα 23.249.425.

Στα μαθηματικά πρώτος λέγεται ένας φυσικός αριθμός μεγαλύτερος της μονάδας, ο οποίος διαιρείται μόνο από τη μονάδα και από τον εαυτό του.

Ο νέος αριθμός, γνωστός με την κωδική ονομασία M77232917, διαθέτει σχεδόν ένα εκατομμύριο περισσότερα ψηφία σε σχέση με τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ, έναν πρώτο αριθμό που είχε βρεθεί τον Ιανουάριο του 2016 και ήταν ο M74207281 με 22.338.618 ψηφία. Αυτός ο τελευταίος ήταν κατά περίπου πέντε εκατομμύρια ψηφία μεγαλύτερος από τον προπροηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ, που είχε ανακαλυφθεί το 2013.

Ο νέος κάτοχος του ρεκόρ προκύπτει αν ο αριθμός 2 υψωθεί στη δύναμη του 77.232.917 και μετά αφαιρεθεί το 1. Ανήκει σε μια ειδική κατηγορία πρώτων αριθμών, τους λεγόμενους «αριθμούς Μερσέν», από το όνομα του Γάλλου μοναχού του 17ου αιώνα Μαρέν Μαρσέλ που τους μελέτησε πρώτος. Πρόκειται για τον 50ό κατά σειρά αριθμό Μερσέν που έχει ποτέ βρεθεί.

«Εξεπλάγην που τον βρίσκαμε τόσο γρήγορα. Περιμέναμε να πάρει περισσότερο χρόνο. Είναι σαν να βρίσκεις δύο νεκρές γάτες στο δρόμο. Δεν περιμένεις να βρεις τόσο κοντά τη μία στην άλλη», δήλωσε ο καθηγητής μαθηματικών Κρις Κάλντγουελ του Πανεπιστημίου του Τενεσί. 









ΑΠΕ